- θεόκλειστος
- -η, -οεπίρρ. -α εντελώς κλειστός: Θεόκλειστο κελί.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
θεόκλειστος
Look at other dictionaries:
θεόκλειστος — η, ο 1. ο εντελώς κλεισμένος, ο κατάκλειστος («βρήκε το σπίτι θεόκλειστο») 2. αυτός που μένει σε κατάκλειστο χώρο («έμεινε θεόκλειστη στο σπίτι της»). [ΕΤΥΜΟΛ. < θεο * + κλειστός (< κλείνω). Η λ. μαρτυρείται από το 1894 στην εφημερίδα… … Dictionary of Greek
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
